قبل از نصب سپتیک تانک دفن ، باید بررسی شود که سپتیک تانک مورد استفاده قادر به تحمل بار خاک اطراف و سربار احتمالی است.
اگر سپتیک تانک به اندازه کافی قوی نباشد ، در اثر بارهای وارد شده تغییر شکل می دهد و باعث خرابی اتصالات و نشت فاضلاب به خارج از سپتیک تانک می شود.
به دلیل این مشکل ، مخازن سپتیک پلی اتیلن لوتوس به گونه ای طراحی و ساخته شده اند که می توانند خاک اطراف و سربار احتمالی (به غیر از تردد) را تحمل کرده و با اطمینان کامل در زیر زمین دفن شوند.
برای نصب سپتیک تانک پلی اتیلن لوتوس مراحل زیر را دنبال کنید.
1- ابتدا خاک را یک متر بیشتر از سپتیک تانک و نیم متر عرض آن را بیشتر کنید.
عمق چاه باید حداقل برابر با ارتفاع سپتیک تانک به علاوه عمق لوله ورودی باشد.
2- در صورتی که خاک مقاومت کافی داشته باشد ، یک لایه بتن بجز با درجه حداقل 150 کیلوگرم بر متر مکعب در پایین گودال قرار دهید. اطمینان حاصل کنید که بتن به طور یکنواخت اجرا نمی شود.
3- سپتیک تانک را با کمک قلاب های مخصوص با استفاده از جرثقیل در چاه قرار دهید.
4- لوله های ورودی ، خروجی و خروجی بیوگاز را وصل کنید.
5. خاک اضافی را در حفاری الک کنید تا خاک عاری از ذرات سنگدانه بزرگتر از 1 اینچ باشد.
6- خاک الک شده را با دست یا با استفاده از ابزارهای مکانیکی در اطراف سپتیک تانک بریزید. توجه داشته باشید که خاک نباید مستقیماً بر روی سپتیک تانک ریخته شود ، بلکه باید در فضای بین سپتیک تانک و دیواره چاه ریخته شود.
سپتیک تانک می تواند به شکل سنگ ، آجر ، کامپوزیت ، HDPE سبک ، کامپوزیت و و باشد و بسته به نوع بدنه ، دستورالعمل نصب متفاوتی دارد. در هر صورت ، برای نصب و پیکربندی آن ، باید تمام مقدمات نصب را آماده کنید. برای ویژگی ، بتن زیر پارتیشن باید حداقل 10 سانتی متر باشد ، دلیل این امر جلوگیری از نشست خاک هنگام بارگیری پارتیشن است.
توجه داشته باشید که اگر سپتیک تانک در حین شارژ نشسته و سطح سپتیک تانک مختل شود ، عملکرد آن صحیح نخواهد بود. سوراخی که سپتیک تانک را در آن قرار می دهید باید نیم متر در هر طرف ایجاد شود و اگر زمین اطراف آن سقوط کرد ، باید بزرگترین سنگر آن را در نظر بگیرید.
عملکرد اصلی سپتیک تانک و کاربرد هر کدام
سیستم ورودی: این سیستم شامل یک لوله پلی اتیلن تک یا دو جداره و یک منحرف کننده ورودی است که به سه روش نصب می شود.
قسمت اول مخزن: این قسمت 66 درصد حجم سپتیک تانک را اشغال می کند و اکثر مواد جامد معلق در کف این ناحیه ته نشین می شوند.
دیوار جداسازی یا بافل میانی: این دیوار از ورود لجن و چربی به مخزن شفاف کننده جلوگیری می کند.
مخزن شفاف سازی: این مخزن حاوی 33 درصد از حجم کل سپتیک تانک است. مواد آلی محلول در پساب قسمت اول طی فرآیند بی هوازی تجزیه می شود و رسوبات این قسمت اجساد میکروارگانیسم ها هستند.
لوله خروجی بیوگاز یا لوله تهویه هوا: قطر لوله تهویه 63 میلی متر است که از طریق آن گازهای تولید شده در طول عملیات بی هوازی سپتیک تانک فاضلاب تخلیه می شود.
سیستم خروجی: این سیستم شامل یک لوله سه طرفه و یک لوله خروجی از سپتیک تانک است و قطر این لوله نباید از قطر لوله ورودی کمتر باشد.
سیستم سایفون - این سیستم در خروجی سپتیک تانک قرار دارد و برای جلوگیری از خروج چربی از سپتیک تانک به داخل گودال خیس استفاده می شود. سیفون نیز در ورودی است تا در صورت عدم استفاده طولانی مدت از بوی نامطبوع فاضلاب از بازگشت آن جلوگیری کند.
سپتیک تانک ساده ترین نوع واحد تصفیه تک واحدی است که در آن تصفیه بیولوژیکی با کمک باکتری های بی هوازی انجام می شود.
سپتیک تانک ها را می توان با ایجاد تغییراتی در ساختار خود به سپتیک تانک های پیشرفته با راندمان بالاتر تبدیل کرد که خروجی آن دارای ویژگی های بسیار مطلوبی است.
فرآیند تصفیه به این صورت است که پس از ورود به سپتیک تانک و به دلیل کاهش سرعت جریان ، فاضلاب به دلیل رسوب بخشی از مواد معلق خود را از دست داده و از طرف دیگر انبار خارج می شود.
هر سپتیک تانک از اجزای مختلف تشکیل شده است که مهمترین آنها سیستم ورودی فاضلاب شامل لوله ورودی و دیواره و سپتیک تانک اولیه است که بیشترین حجم سپتیک تانک را دارد ، معمولاً حدود 70 درصد از کل فاضلاب به حجم مخزن: این دیواره جداسازی است که از ورود لجن شناور به مخزن فیلتر جلوگیری می کند و مخزن پاکسازی که حدود 30 درصد از حجم کل سپتیک تانک را که فاضلاب در آن عاری از مواد رسوبی است ، نشان می دهد. از طریق این کانال ، گازهای حاصل از فرآیندهای بی هوازی تصفیه فاضلاب از مخزن سپتیک خارج می شوند.